Kylian Verhalenverteller, zo is mijn naam.

Ik had beloofd dat er een nieuw verhaal zou komen. Bij deze dan: De Familie Overhoop. Het verhaal gaat over een familie die, ondanks hun chaotische levensstijl, de spil van de wijk is en door iedereen geliefd wordt. Een beetje zoals een goed geoliede machine… die constant uit elkaar valt en dan weer, op wonderbaarlijke wijze, zichzelf in elkaar...

Ik ben Kylian Verhalenverteler. Dat is mijn naam. Ik vertel verhalen, online, fysiek en op papier, boeken dus.

Ik ben Kylian, en mijn cappuccino kost een fortuin (of: waarom mijn boeken zo duur zijn)

Ik ben Kylian, gelukkig getrouwd met de prachtige en kleurrijke Laura, en trotse vader van de veertienjarige tweeling Jessie (het meisje!) en Tjeu (de jongen). En elk jaar opnieuw beleven we hetzelfde hilarische ritueel: het opzetten van de kerstboom.

Ik ben Kylian, gelukkig getrouwd met Laura, de liefhebbende moeder van onze twee wonderbaarlijke kinderen: een zoon en een dochter – een tweeling, Jessie en Tjeu, beide veertien lentes jong. Logisch dat ze even oud zijn, natuurlijk! Ze lijken in sommige opzichten sprekend op elkaar, en in andere opzichten totaal verschillend. Beide klimmen ze met...

Velen kennen me, velen niet. Ik ben Kylian, en laat ik het meteen maar zeggen: ik schrijf geen verhalen, ik vertel ze. Auteur?

Ik ben Kylian. Men noemt me auteur, maar dat is niet helemaal juist. Ik ben een verhalenverteller, een curator van verhalen, zogezegd. Ik breng verhalen tot leven die ontstaan zijn in samenwerking met anderen – mensen die hun eigen teksten en hoofdstukken bijdragen, maar liever anoniem blijven. Of die simpelweg eens buiten de spotlights willen...

Zo, daar ben ik dan weer, Kylian in eigen persoon. Of, nou ja, in eigen getypte persoon. Ik kreeg laatst een vraag, en ja, mensen, dat gebeurt echt wel eens. De vraag luide: "Hoeveel verhalen vertel je eigenlijk, Kylian?" Een goede vraag! Een vraag die me even deed nadenken, want het antwoord is niet zo simpel als "één, twee, drie..."....

Ik ben Kylian. Ik ben de man des huizes. Tenminste, Laura, mijn lieftallige wederhelft, beweert dat. Ik heb haar toestemming om het te gebruiken, dat wel. Ze zou waarschijnlijk een moord plegen als ik het andersom zou zeggen. Niet dat ik dat zou proberen natuurlijk.